De eerste les na Istanbul heeft ons groepje nog een reflectie gegeven van onze excursie, omdat we daar in Istanbul zelf niet aan toe waren gekomen.
De daarop volgende les hebben we de excursies van de groepjes besproken door middel van het Klob model. We moesten in groepjes aangeven welke excursie op welk gebied het beste was.
Tussendoor was er ook nog een excursie van een van de thuisblijversgroepjes. Helaas kon ik daarbij niet aanwezig zijn omdat ik mee moest helpen bij de projectweek op mijn stageschool.
In twee lessen daarna kregen we de opdracht om een powerpoint presentatie te maken over ons onderdeel, maar dan passend in een tijdbalk.
28 november: presentaties van de tijdsbalk door alle groepen.
Elk groepje uit onze klas moest een powerpoint presentatie voorbereiden over het onderwerp wat ze hadden uitgekozen.
Dit keer kregen we wel andere vragen die we moesten behandelen, maar die we als het goed was, wel al zouden weten.
De presentaties zouden op chronologische volgorde worden gehouden, met de bedoeling dat er een overzichtelijk tijdsbeeld gecreëerd zou worden.
Voor mij is door de presentaties eigenlijk weinig duidelijker geworden. Ik vond het vooral een grote warboel van informatie.
Het had voor mij veel beter gewerkt als we gewoon een reader hadden gekregen waar alles op volgorde in beschreven zou staan.
Zo veel verschillende presentaties, drie uur lang werd me ook eigenlijk te veel. De laatste presentaties hebben totaal niet doorgedrongen.
5 december: bijeenkomst ter voorbereiding van het theaterbezoek door de 2e Amsterdamse groep.
We moesten om kwart over één verzamelen in de theaterschool. De les werd gegeven in één van de lokalen op de afdeling dans.
We werden ontvangen met een mix van sinterklaasmuziek en turkse muziek.
De les begon met een powerpoint presentatie, die voornamelijk draaide om de oorsprong van sinterklaas.
Daarna volgde een debat waarin onze medestudenten zich verkleed hadden tot een bepaalde persoonlijkheid; sinterklaas, een Turkse man, een Turkse vrouw en een typisch Hollandse vrouw.
Zij gingen met elkaar debatteren over verschillende stellingen, bijvoorbeeld of het verboden zou moeten worden dat vrouwen een hoofddoek dragen. Ze bleven daarbij goed in hun rol.
Na het debat mochten we de rest van de middag vrij werken aan ons kunstdossier.
Ik vind dat ze erg hun best hebben gedaan om de les voor ons leuk te maken. Het concept van een debat met verschillende uitgesproken personalia vind ik ook goed.
Ik vond alleen de discussiestellingen wat slapjes. Ik werd niet gestimuleerd om er op in te gaan. Eigenlijk was alles ook al meteen gezegd als één iemand erop reageerde.
20 december: 20.30 Voorstelling Sivas van Rast
(zie www.podiummozaiek.nl)
9 januari of 16 januari, eindbeoordeling Istanbulmodule, afsluiting.
Visiestuk
Opdracht:
Aan het einde van de Istanbulreis schrijf je een stellingname van circa 1000 woorden. Je verwerkt hetgeen je geleerd hebt in dit visiestuk dat je verdedigd in je eindgesprek.
In je stellingname staan de volgende vragen centraal:
- Wat is je visie geworden op het thema 'op het snijvlak van Oost en West'?
- Hoe zie je dit in samenhang met je toekomstige rol als kunsteducator?
De stelling die ik heb gekozen als uitgangspunt bij mijn stellingname:
Praktijk kunsteducatie
- Is het model van Kolb bruikbaar voor het organiseren van lessen op locatie? ( wat zijn de voor- en nadelen van dit model?)
- Op welke wijze beinvloed de Istanbulmodule jouw visie op het vak CKV of het docentschap in het algemeen?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het eerste wat mij opviel in Istanbul was de hoeveelheid vrouwen die geen hoofdoek droeg. Ik had werkelijk verwacht dat bijna iedereen daar nog met een hoofddoek rond zou lopen. Misschien ook omdat de meeste turkse mensen die ik ken uit Nederland wel allemaal een hoofddoek dragen.
Ik denk dat het mixen van verschillende culturen wel goed is zo lang dat iedereen zelf kan kiezen of hij/zij zich vast wil houden aan zijn/haar eigen cultuur of juist niet.
Ik heb wel gemerkt dat mijn houding naar het verwesteren van het Oosten veel vrijer is dan andersom. Ik denk dat dat vooral komt doordat ik zelf geen deel uit maak van de Oosterse cultuur.
Maar ik vind het bijvoorbeeld erg onbeleefd als mensen in Nederland in mijn bijzijn onderling een taal spreken die ik niet kan verstaan, als ze ook Nederlands kunnen spreken.
Ook zou ik het bestwel vreemd vinden als er in Nederland allemaal moskeën zouden worden gebouwd, terwijl ik ze ontzettend mooi vindt, en helemaal niets tegen de Islam heb. Het lijkt gewoon niet helemaal te passen in het beeld wat ik heb van het Westen.
Aan de andere kant vind ik een hoofddoek eigenlijk hetzelfde als ieder ander hoofddeksel, en vind ik de Turkse bakkers en restaurants geweldig.
Toch is het voor mij makkelijker te begrijpen dat een land verwesterd, dan andersom.
Wel vind ik het goed om in het onderwijs de verschillende culturen mee te geven aan de leerlingen. Ook zodat ze hun klasgenoten uit het Oosten beter begrijpen. Want tegen integratie ben ik niet. Ik vind dat het heel belangrijk is dat we op de hoogte zijn van de cultuur van onze medemens.
Wel lijkt het me op sommige gebieden best moeilijk om als kunsteducator deze verschillen in cultuur te behandelen.
Sommige Oosterse mensen zijn er namelijk nog steeds van overtuigd dat er geen afbeeldingen gemaakt mogen worden van personen of dieren. Het lijkt me dus best moeilijk om als CKV docente een leerling te hebben die geen mensen of dieren mag afbeelden. Je kunt dan wel de Westerse leerlingen wat leren over de cultuur van deze Oosterling die alleen symbolen mag maken, door ze een opdracht te geven waarbij ze alleen met symbolen mogen werken, maar andersom gaat dit veel minder makkelijk. Ik heb zelfs verhalen gehoord over docenten die in de problemen kwamen met de ouders van een leerling omdat ze hem hadden gedwongen een afbeelding van een mens te maken.
Ik denk dat je door middel van muziek en dans veel meer kunt bereiken met kunsteducatie op het gebied van cultuurverschillen.
Op het gebied van muziek en dans zijn namelijk van beide kanten weinig beperkingen, en dat maakt de culturen makkelijker te combineren. Ik denk dat dit ontzettend goede manier is om kinderen in aanraking te laten komen met verschillende culturen.
Naar Istanbul gaan is in ieder geval een goede manier om in aanraking te komen met een andere cultuur.
Ik heb er genoten van de lessen die door mijn medestudenten zijn gegeven.
Voor zo ver ik weet heeft iedereen die lessen ook gemaakt met behulp van het Kolb model.
Het grootste voordeel van dit model is denk ik dat je iedereen bereikt. Volgens het model zijn er namelijk vier soorten mensen; beslisser, doener, denker en dromer. Als je elk element uit het model gebruikt, zou iedereen zich aangesproken moeten voelen tot op z'n minst een gedeelte van de les.
Wel ben ik van mening dat als een les alle elementen uit het Kolb model bevat, deze les niet per se beter is dan een les die maar één of twee elementen zou bevatten.
Vooral als je een les op locatie geeft, is het niet altijd mogelijk of nuttig om alle elementen te gebruiken. Ons groepje heeft bijvoorbeeld wel geprobeerd om alle elementen te verwerken, maar uiteindelijk gaat de les toch om het ervaren van een soefi-sema. Naar mijn mening zijn dan de ervaring en de reflectie de enige echt belangrijke elementen.
Maar ik denk wel dat het verstandig is om het model altijd in je achterhoofd te houden bij het maken van lessen, want op zich is het een heel handige manier om een goede les op te bouwen.
Het model van Kolb
Klik voor een grotere versie
Ik heb erg veel geleerd van de excursie naar Istanbul. Vooral het in groepsverband voorbereiden van een les was erg leerzaam. Ik denk dat het goed is om zo nu en dan te doen, ook als ik zelf werkzaam ben als docent. Door met anderen samen te werken leer je zo veel. Ik vond het erg spannend om zonder veel informatie vooraf, een les te gaan geven.
Ik weet eerlijk gezegd niet of de Istanbul excursie veel invloed heeft gehad op mijn visie op het vak CKV of het docentschap. Ik wil niet nu nog liever CKV docent worden dan eerst, of juist niet. Ik denk wel dat het interessant is om leerlingen van de middelbare school mee te nemen op excursie naarIstanbul
Aan het einde van de Istanbulreis schrijf je een stellingname van circa 1000 woorden. Je verwerkt hetgeen je geleerd hebt in dit visiestuk dat je verdedigd in je eindgesprek.
In je stellingname staan de volgende vragen centraal:
- Wat is je visie geworden op het thema 'op het snijvlak van Oost en West'?
- Hoe zie je dit in samenhang met je toekomstige rol als kunsteducator?
De stelling die ik heb gekozen als uitgangspunt bij mijn stellingname:
Praktijk kunsteducatie
- Is het model van Kolb bruikbaar voor het organiseren van lessen op locatie? ( wat zijn de voor- en nadelen van dit model?)
- Op welke wijze beinvloed de Istanbulmodule jouw visie op het vak CKV of het docentschap in het algemeen?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het eerste wat mij opviel in Istanbul was de hoeveelheid vrouwen die geen hoofdoek droeg. Ik had werkelijk verwacht dat bijna iedereen daar nog met een hoofddoek rond zou lopen. Misschien ook omdat de meeste turkse mensen die ik ken uit Nederland wel allemaal een hoofddoek dragen.
Wat ik erg schockerend vond, was dat sommige mensen daar werkelijk leefden onder omstandigheden die ik nog nooit eerder in het echt heb kunnen aanschouwen. In sommige wijken stonden de huizen op instorden, in bijna elke straat zat wel een bedelaar. Maar aan de andere kant zijn er dan wel weer heel veel elementen van modernisering en verwestelijking. Ik denk dat het land zich te veel met het verwestelijken van de samenleving bezig houdt om te zien dat ze eigenlijk zouden moeten beginnen bij een sociaal zorgstelsel om de armen uit de brand te helpen.
Ook lijkt het wel of je in Istanbul kunt kiezen uit een compleet westers leven, uit een compleet oosters leven, maar ook uit een mix daarvan. Om een voorbeeld te geven; Geen hoofddoek dragen , wel aan de ramadan doen, en na zonsondergang bij de Mc Donald's gaan eten. Niets mis mee natuurlijk.Ik denk dat het mixen van verschillende culturen wel goed is zo lang dat iedereen zelf kan kiezen of hij/zij zich vast wil houden aan zijn/haar eigen cultuur of juist niet.
Ik heb wel gemerkt dat mijn houding naar het verwesteren van het Oosten veel vrijer is dan andersom. Ik denk dat dat vooral komt doordat ik zelf geen deel uit maak van de Oosterse cultuur.
Maar ik vind het bijvoorbeeld erg onbeleefd als mensen in Nederland in mijn bijzijn onderling een taal spreken die ik niet kan verstaan, als ze ook Nederlands kunnen spreken.
Ook zou ik het bestwel vreemd vinden als er in Nederland allemaal moskeën zouden worden gebouwd, terwijl ik ze ontzettend mooi vindt, en helemaal niets tegen de Islam heb. Het lijkt gewoon niet helemaal te passen in het beeld wat ik heb van het Westen.
Aan de andere kant vind ik een hoofddoek eigenlijk hetzelfde als ieder ander hoofddeksel, en vind ik de Turkse bakkers en restaurants geweldig.
Toch is het voor mij makkelijker te begrijpen dat een land verwesterd, dan andersom.
Wel vind ik het goed om in het onderwijs de verschillende culturen mee te geven aan de leerlingen. Ook zodat ze hun klasgenoten uit het Oosten beter begrijpen. Want tegen integratie ben ik niet. Ik vind dat het heel belangrijk is dat we op de hoogte zijn van de cultuur van onze medemens.
Wel lijkt het me op sommige gebieden best moeilijk om als kunsteducator deze verschillen in cultuur te behandelen.
Sommige Oosterse mensen zijn er namelijk nog steeds van overtuigd dat er geen afbeeldingen gemaakt mogen worden van personen of dieren. Het lijkt me dus best moeilijk om als CKV docente een leerling te hebben die geen mensen of dieren mag afbeelden. Je kunt dan wel de Westerse leerlingen wat leren over de cultuur van deze Oosterling die alleen symbolen mag maken, door ze een opdracht te geven waarbij ze alleen met symbolen mogen werken, maar andersom gaat dit veel minder makkelijk. Ik heb zelfs verhalen gehoord over docenten die in de problemen kwamen met de ouders van een leerling omdat ze hem hadden gedwongen een afbeelding van een mens te maken.
Ik denk dat je door middel van muziek en dans veel meer kunt bereiken met kunsteducatie op het gebied van cultuurverschillen.
Op het gebied van muziek en dans zijn namelijk van beide kanten weinig beperkingen, en dat maakt de culturen makkelijker te combineren. Ik denk dat dit ontzettend goede manier is om kinderen in aanraking te laten komen met verschillende culturen.
Naar Istanbul gaan is in ieder geval een goede manier om in aanraking te komen met een andere cultuur.
Ik heb er genoten van de lessen die door mijn medestudenten zijn gegeven.
Voor zo ver ik weet heeft iedereen die lessen ook gemaakt met behulp van het Kolb model.
Het grootste voordeel van dit model is denk ik dat je iedereen bereikt. Volgens het model zijn er namelijk vier soorten mensen; beslisser, doener, denker en dromer. Als je elk element uit het model gebruikt, zou iedereen zich aangesproken moeten voelen tot op z'n minst een gedeelte van de les.
Wel ben ik van mening dat als een les alle elementen uit het Kolb model bevat, deze les niet per se beter is dan een les die maar één of twee elementen zou bevatten.
Vooral als je een les op locatie geeft, is het niet altijd mogelijk of nuttig om alle elementen te gebruiken. Ons groepje heeft bijvoorbeeld wel geprobeerd om alle elementen te verwerken, maar uiteindelijk gaat de les toch om het ervaren van een soefi-sema. Naar mijn mening zijn dan de ervaring en de reflectie de enige echt belangrijke elementen.
Maar ik denk wel dat het verstandig is om het model altijd in je achterhoofd te houden bij het maken van lessen, want op zich is het een heel handige manier om een goede les op te bouwen.
Het model van Kolb
Klik voor een grotere versie
Ik heb erg veel geleerd van de excursie naar Istanbul. Vooral het in groepsverband voorbereiden van een les was erg leerzaam. Ik denk dat het goed is om zo nu en dan te doen, ook als ik zelf werkzaam ben als docent. Door met anderen samen te werken leer je zo veel. Ik vond het erg spannend om zonder veel informatie vooraf, een les te gaan geven.
Ik weet eerlijk gezegd niet of de Istanbul excursie veel invloed heeft gehad op mijn visie op het vak CKV of het docentschap. Ik wil niet nu nog liever CKV docent worden dan eerst, of juist niet. Ik denk wel dat het interessant is om leerlingen van de middelbare school mee te nemen op excursie naar
De excursie heeft wel invloed gehad op mijn mening over het toetreden van Turkije tot de EU. Ik vond het erg schokkend om te zien dat sommige mensen daar nog onder zulke slechte omstandigheden leefden, en dat de regering daar niets aan leek te doen. Het aantal te arme mensen is daar gewoon nog veel te groot. Het sociale zorgsysteem lijkt daar nog niet erg ver gevorderd. Ik denk dat het land dat eerst beter in orde moet maken voordat ze toe kunnen treden.
Istanbul - dag 10 Zondag 22 oktober
Ochtend:
Dit was de dag dat Naomi jarig was. Stiekem hadden Stefanie en ik een cake voor haar gekocht de vorige avond. 's ochtends toen ze uit de douche kwam hebben we haar daarmee verrast.
Daarna was het heel snel alles inpakken, want om 12.30 moest alles in de lobby staan. Gelukkig waren we snel klaar, en hadden we nog even tijd om de bazaar af te struinen, en de laatste inkopen te doen op het gebied van Turkse delicatessen.
Het turkse bakkertje waar we een aantal keren wat hebben gekocht.
Klik op de foto voor een grotere versie
Middag:
Om 13.00 vertrokken we met de bus naar het vliegveld van Istanbul. De bussen hadden niet genoeg plek voor de bagage in het bagageruim, dus moesten we alles in het gangpad van de bus zetten. Gelukkig zijn we allemaal heelhuids bij het vliegveld aangekomen, waar we vervolgens weer een hele tijd moesten wachten.
Na een paar uur zaten we in het vliegtuig terug naar huis.
Vanuit het vliegtuig..
Klik op de foto voor een grotere versie
Klik op de foto voor een grotere versie
Na ruim drie uur vliegen kwamen we aan op Schiphol.
En daar stond mijn lieve vriendje om mij op te halen en terug naar huis te brengen.
Dit was de dag dat Naomi jarig was. Stiekem hadden Stefanie en ik een cake voor haar gekocht de vorige avond. 's ochtends toen ze uit de douche kwam hebben we haar daarmee verrast.
Daarna was het heel snel alles inpakken, want om 12.30 moest alles in de lobby staan. Gelukkig waren we snel klaar, en hadden we nog even tijd om de bazaar af te struinen, en de laatste inkopen te doen op het gebied van Turkse delicatessen.
Het turkse bakkertje waar we een aantal keren wat hebben gekocht.
Klik op de foto voor een grotere versie
Middag:
Om 13.00 vertrokken we met de bus naar het vliegveld van Istanbul. De bussen hadden niet genoeg plek voor de bagage in het bagageruim, dus moesten we alles in het gangpad van de bus zetten. Gelukkig zijn we allemaal heelhuids bij het vliegveld aangekomen, waar we vervolgens weer een hele tijd moesten wachten.
Na een paar uur zaten we in het vliegtuig terug naar huis.
Vanuit het vliegtuig..
Klik op de foto voor een grotere versie
Klik op de foto voor een grotere versie
Na ruim drie uur vliegen kwamen we aan op Schiphol.
En daar stond mijn lieve vriendje om mij op te halen en terug naar huis te brengen.
Istanbul - dag 9 zaterdag 21 oktober
Ochtend:
We vertrokken met de tram vanaf het hotel naar Istanbul modern.
We werden in groepjes verdeeld, en moesten steeds wisselen van plek en begeleider.
Mijn groepje begon bij Sanne. We kregen een vragenlijst met een behoorlijk aantal vragen, die we moesten beantwoorden. Ons groepje kwam geloof ik niet verder dan vijf vragen.
Na de vragen te hebben beantwoord hadden we even de tijd om beneden bij de Venetie-biennale te gaan kijken, voordat we ons weer buiten moesten melden bij Martine die een quiz met ons ging houden.
We kregen een heleboel vragen over het museum zelf en over de rest van de werkweek in Istanbul. Na voor het eerst een quiz gewonnen te hebben, gingen we op weg naar Stefanie die beneden in het museum op ons stond te wachten om de Venetie-biennale te bespreken. Ik vond dat Stefanie ons ontzettend goed heeft rondgeleid daar. Ook heeft ze bijna alles besproken op een manier die iedereen bij de les hield.
Ik vond de Venetie-biennale het leukste gedeelte van het museum. Bizar dat je je eigen begravenis muziek uit kon kiezen. Ook de vuilnisbelt die opeens van onderaf ging bewegen vond ik vervreemdend. Ik heb er erg van genoten.
Istanbul modern.
klik op de foto voor een grotere versie.
Even middag eten, en omdat het de laatste lesdag was, mocht het bij de...
Klik op de foto voor een grotere versie.
Middag:
Omdat het Museum voor schilder- en beeldhouwkunst (Resim ve Heykel) gesloten was in het weekend, kon deze excursie niet door gaan. De groep heeft toen een andere excursie verzonnen.
Van te voren kregen we de opdracht om allerlei spullen te verzamelen. Ik had werkelijk alleen maar troep verzameld; lege turks fruit doos, wc papier, snoeppapiertjes, leeg pakje drinken enz.
We verzamelde ons op het dak van een parkeergarage, hier zou de excursie plaats gaan vinden. We werden weer in groepen verdeeld, en moesten een plan bedenken bij de stelling: "Het is niet erg dat Europa islamiseert."
De groep waar ik in zat had besloten te beginnen met iedereen in het midden van de open plek op een kluitje te laten staan. In elke hoek van de ruimte zouden wij dan een gevoel van Istanbul uitbeelden. De bedoeling was dat we voor verwarring zouden zorgen doordat er zo veel verschillende dingen op hetzelfde moment gebeurde.
Samen met Romy ben ik een heleboel vuilnis gaan zoeken, we hebben zelfs nog achterdochtige agenten achter ons aan gehad, maar dat kwam misschien ook omdat we een leeg biervat hadden "gestolen".
Alle rotzooi die we hadden verzameld, hebben we toen naar boven gesleept.
Er stond boven op de parkeergarage ook nog een oud verroest bed. Het idee wat we uit probeerden te beelden was dat je overdag een heleboel "zooi" over je heen krijgt, de rotzooi symboliseert die "zooi". Als je slaapt, dan ga je al die "zooi" verwerken. We hadden dus een hele berg afval, wat we vervolgens naar het bed brachten. Toen alles op het bed lag, gingen we alles reorganiseren; "het een plaatsje geven".
De meeste andere groepen hadden ook een performance, er was één groep die een beeldend werk had gemaakt.
Ik vond dit echt een goede opdracht. Het was ontspannend om te doen, maar ook een geweldige vorm van reflectie natuurlijk.
overzicht van het garagedak.
klik voor een grotere versie
Het beruchte bed.
Klik voor een grotere versie
Avond:
Omdat het de laatste avond was, hadden de docenten een etentje met iedereen geplanned.
We gingen naar een gezellig restaurant in de buurt van het hotel. De docenten hadden een bandje geregeld, dat tijdens het eten leuke muziek speelde. Het was hetzelfde bandje dat in de film "Gegen die wand" de intermezzo's deed.
In het restaurant was maar de helft van de band aanwezig.
Screenshot uit de film: Gegen die wand
Bron
We vertrokken met de tram vanaf het hotel naar Istanbul modern.
We werden in groepjes verdeeld, en moesten steeds wisselen van plek en begeleider.
Mijn groepje begon bij Sanne. We kregen een vragenlijst met een behoorlijk aantal vragen, die we moesten beantwoorden. Ons groepje kwam geloof ik niet verder dan vijf vragen.
Na de vragen te hebben beantwoord hadden we even de tijd om beneden bij de Venetie-biennale te gaan kijken, voordat we ons weer buiten moesten melden bij Martine die een quiz met ons ging houden.
We kregen een heleboel vragen over het museum zelf en over de rest van de werkweek in Istanbul. Na voor het eerst een quiz gewonnen te hebben, gingen we op weg naar Stefanie die beneden in het museum op ons stond te wachten om de Venetie-biennale te bespreken. Ik vond dat Stefanie ons ontzettend goed heeft rondgeleid daar. Ook heeft ze bijna alles besproken op een manier die iedereen bij de les hield.
Ik vond de Venetie-biennale het leukste gedeelte van het museum. Bizar dat je je eigen begravenis muziek uit kon kiezen. Ook de vuilnisbelt die opeens van onderaf ging bewegen vond ik vervreemdend. Ik heb er erg van genoten.
Istanbul modern.
klik op de foto voor een grotere versie.
Even middag eten, en omdat het de laatste lesdag was, mocht het bij de...
Klik op de foto voor een grotere versie.
Middag:
Omdat het Museum voor schilder- en beeldhouwkunst (Resim ve Heykel) gesloten was in het weekend, kon deze excursie niet door gaan. De groep heeft toen een andere excursie verzonnen.
Van te voren kregen we de opdracht om allerlei spullen te verzamelen. Ik had werkelijk alleen maar troep verzameld; lege turks fruit doos, wc papier, snoeppapiertjes, leeg pakje drinken enz.
We verzamelde ons op het dak van een parkeergarage, hier zou de excursie plaats gaan vinden. We werden weer in groepen verdeeld, en moesten een plan bedenken bij de stelling: "Het is niet erg dat Europa islamiseert."
De groep waar ik in zat had besloten te beginnen met iedereen in het midden van de open plek op een kluitje te laten staan. In elke hoek van de ruimte zouden wij dan een gevoel van Istanbul uitbeelden. De bedoeling was dat we voor verwarring zouden zorgen doordat er zo veel verschillende dingen op hetzelfde moment gebeurde.
Samen met Romy ben ik een heleboel vuilnis gaan zoeken, we hebben zelfs nog achterdochtige agenten achter ons aan gehad, maar dat kwam misschien ook omdat we een leeg biervat hadden "gestolen".
Alle rotzooi die we hadden verzameld, hebben we toen naar boven gesleept.
Er stond boven op de parkeergarage ook nog een oud verroest bed. Het idee wat we uit probeerden te beelden was dat je overdag een heleboel "zooi" over je heen krijgt, de rotzooi symboliseert die "zooi". Als je slaapt, dan ga je al die "zooi" verwerken. We hadden dus een hele berg afval, wat we vervolgens naar het bed brachten. Toen alles op het bed lag, gingen we alles reorganiseren; "het een plaatsje geven".
De meeste andere groepen hadden ook een performance, er was één groep die een beeldend werk had gemaakt.
Ik vond dit echt een goede opdracht. Het was ontspannend om te doen, maar ook een geweldige vorm van reflectie natuurlijk.
overzicht van het garagedak.
klik voor een grotere versie
Het beruchte bed.
Klik voor een grotere versie
Avond:
Omdat het de laatste avond was, hadden de docenten een etentje met iedereen geplanned.
We gingen naar een gezellig restaurant in de buurt van het hotel. De docenten hadden een bandje geregeld, dat tijdens het eten leuke muziek speelde. Het was hetzelfde bandje dat in de film "Gegen die wand" de intermezzo's deed.
In het restaurant was maar de helft van de band aanwezig.
Screenshot uit de film: Gegen die wand
Bron
Istanbul - dag 8 vrijdag 20 oktober
Ochtend:
Vandaag staat het Beylerbeyi Paleis 's ochtends op het programma. We vertrekken met de boot op weg naar het paleis.
Daar aangekomen, krijgen we als eerst te horen dat we geen foto's mogen maken in het paleis, helaas. Gelukkig mocht het nog wel als je het stiekem buiten het paleis deed.
Ik werd ingedeeld in de groep van Merel. We kregen een rondleiding door het paleis met als volgorde: de fontijn beneden, de slaapkamers op de eerste verdieping, de badkamer en de woonvertrekken. Weer buiten aangekomen moeten we een vragenlijs invullen over het Beylerbeyi Paleis.
Na het maken van de vragen, hebben door de tuin heen gedanst met z'n allen onder de leiding van een meisje van de dansschool.
Ik vond het paleis erg mooi van binnen. Heel interessant ook om te zien hoe men vroeger leefde.
Het uitzicht vanaf de poort van het Beylerbeyi Paleis, omdat we geen foto's in het paleis zelf mochten maken.
Klik op de foto voor een grotere versie
Middag:
Na wat gegeten te hebben vertrekken we opnieuw met de boot. Dit keer op weg naar Eyüp.
Op de boot krijgen we een werkblad over Eyüp. Op dat werkblad moeten we woorden invullen de we kenmerkend vinden aan de wijk Eyüp.
In Eyüp zelf moeten we enkel "ervaren" en na een uur samenkomen op het Pierre Loti terras.
Eyüp is een van de heiligste wijken van Turkijë, het is net als Mekka een bedevaartplaats.
Ik ben samen met wat klasgenoten de markt afgelopen. We zijn een tijdje blijven staan op en plein met de fontein, maar besloten daar weg te gaan toen Brian vogelpoep op zijn hoofd had gekregen.
We gingen naar het mausoleum, vanbinnen was het compleet bedekt was met mozaiken. Veel mensen waren aan het bidden, en het was erg druk, we zijn daarom niet erg lang gebleven.
Een ruimte bij het mausoleum, waar het lichaam van Eyüp begraven was
Klik op de foto voor een grotere versie
Na de moskee zijn we meteen door gelopen naar het Pierre Loti terras.
Op de berg was een begraafplaats, zeker niet verkeerd om daar te liggen na je dood met zo'n geweldig uitzicht.
Klik op de foto voor een grotere versie
Op het Pierre Loti terras aangekomen, troffen wij de rest van de groep. Het wachten was nu op de docenten, die uiteindelijk wat te laat op kwamen dagen.
Tijdens het wachten bestelden we lekker wat te drinken.
Het Pierre Loti terras
Klik op de foto voor een grotere versie
Naomi was intussen al begonnen met de reflectie. We bespraken met z'n allen onze ervaringen, zowel positieve als negatieve ervaringen kwamen aan bod.
We kregen ook de opdracht om een gedicht te maken over de Istanbul/Eyüp ervaring, dit mocht een oriëntalistische of een kritische insteek hebben.
Ik zal geen dichter worden, maar ik heb toch geprobeerd er een gedicht uit te persen:
Istanbul
De stad die voor mij voorheen onbekend was
De stad die barst van de tegenstellingen
De stad die verwestelijkt
De stad die zijn gewoonten probeert te behouden
De stad die zo ver van thuis lijkt af te staan, maar tegelijk toch zo dichtbij is
werkblad.
Klik voor een grotere versie
Ik vond het een goed idee om ons zelf uit te laten zoeken wat we gingen doen in Eyüp, ik had alleen wel graag wat richtlijnen gehad, wat tips voor bepaalde bezienswaardigheden.
Ik vind het werkblad wat we hebben gekregen echt ontzettend mooi, en ook erg handig dat je de informatie zelf kan doorlezen.
Vandaag staat het Beylerbeyi Paleis 's ochtends op het programma. We vertrekken met de boot op weg naar het paleis.
Daar aangekomen, krijgen we als eerst te horen dat we geen foto's mogen maken in het paleis, helaas. Gelukkig mocht het nog wel als je het stiekem buiten het paleis deed.
Ik werd ingedeeld in de groep van Merel. We kregen een rondleiding door het paleis met als volgorde: de fontijn beneden, de slaapkamers op de eerste verdieping, de badkamer en de woonvertrekken. Weer buiten aangekomen moeten we een vragenlijs invullen over het Beylerbeyi Paleis.
Na het maken van de vragen, hebben door de tuin heen gedanst met z'n allen onder de leiding van een meisje van de dansschool.
Ik vond het paleis erg mooi van binnen. Heel interessant ook om te zien hoe men vroeger leefde.
Het uitzicht vanaf de poort van het Beylerbeyi Paleis, omdat we geen foto's in het paleis zelf mochten maken.
Klik op de foto voor een grotere versie
Middag:
Na wat gegeten te hebben vertrekken we opnieuw met de boot. Dit keer op weg naar Eyüp.
Op de boot krijgen we een werkblad over Eyüp. Op dat werkblad moeten we woorden invullen de we kenmerkend vinden aan de wijk Eyüp.
In Eyüp zelf moeten we enkel "ervaren" en na een uur samenkomen op het Pierre Loti terras.
Eyüp is een van de heiligste wijken van Turkijë, het is net als Mekka een bedevaartplaats.
Ik ben samen met wat klasgenoten de markt afgelopen. We zijn een tijdje blijven staan op en plein met de fontein, maar besloten daar weg te gaan toen Brian vogelpoep op zijn hoofd had gekregen.
We gingen naar het mausoleum, vanbinnen was het compleet bedekt was met mozaiken. Veel mensen waren aan het bidden, en het was erg druk, we zijn daarom niet erg lang gebleven.
Een ruimte bij het mausoleum, waar het lichaam van Eyüp begraven was
Klik op de foto voor een grotere versie
Na de moskee zijn we meteen door gelopen naar het Pierre Loti terras.
Op de berg was een begraafplaats, zeker niet verkeerd om daar te liggen na je dood met zo'n geweldig uitzicht.
Klik op de foto voor een grotere versie
Op het Pierre Loti terras aangekomen, troffen wij de rest van de groep. Het wachten was nu op de docenten, die uiteindelijk wat te laat op kwamen dagen.
Tijdens het wachten bestelden we lekker wat te drinken.
Het Pierre Loti terras
Klik op de foto voor een grotere versie
Naomi was intussen al begonnen met de reflectie. We bespraken met z'n allen onze ervaringen, zowel positieve als negatieve ervaringen kwamen aan bod.
We kregen ook de opdracht om een gedicht te maken over de Istanbul/Eyüp ervaring, dit mocht een oriëntalistische of een kritische insteek hebben.
Ik zal geen dichter worden, maar ik heb toch geprobeerd er een gedicht uit te persen:
Istanbul
De stad die voor mij voorheen onbekend was
De stad die barst van de tegenstellingen
De stad die verwestelijkt
De stad die zijn gewoonten probeert te behouden
De stad die zo ver van thuis lijkt af te staan, maar tegelijk toch zo dichtbij is
werkblad.
Klik voor een grotere versie
Ik vond het een goed idee om ons zelf uit te laten zoeken wat we gingen doen in Eyüp, ik had alleen wel graag wat richtlijnen gehad, wat tips voor bepaalde bezienswaardigheden.
Ik vind het werkblad wat we hebben gekregen echt ontzettend mooi, en ook erg handig dat je de informatie zelf kan doorlezen.
Istanbul - dag 7 donderdag 19 oktober
Ochtend:
Gelukkig mochten we vandaag even uitslapen, na het de avond ervoor behoorlijk laat gemaakt te hebben.
Middag:
In principe was de middag vandaag vrij, maar als je wilde kon je aan een keuzeprogramma mee doen; muziekschool van Istanbul bezoeken, naar de dansschool van Istanbul of een bezoek aan verschillende galleries.
Ik besloot mee te doen aan de gallerietour. Ik vond het museum waar oude foto's en aquarellen, gemaakt door een architect, tentoongesteld waren.
Dit was de laatste van de drie galleries waar ik naar toe ben geweest. We zijn eerst met de taxi naar een soort landhuis, wat een museum is, gereden. Helaas was de gehele bovenverdieping van dit museum afgesloten, maar we hebben wel de schilderijen op de begane grond kunnen bewonderen.
Na het museum zijn we op gallerieëntoch gegaan.
Eén van de schilderijen uit het museum:
In de eerste gallerie waren stukken film uit de media te zien (Dit is de site waar ze in de folder naar verwijzen). De tweede gallerie bestond uit één kleine ruimte waar een muur vol was geplakt met allemaal verschillende materialen in verschillende kleuren. Ook werd je bij binnenkomst gefilmd, wat je dan weer terug kon zien op een beeldscher, maar dan wel op vier verschillende manieren ( ik denk d.m.v. bepaalde filters)
Voordat de tour afgelopen was moest ik helaas alweer terug naar het hotel, om de laatste puntjes op de I te zetten voor mijn eigen excursieles. Linda, Daphne en Femke gingen gezellig mee.
Ik ben nog steeds opgelucht dat ik heelhuids ben aangekomen bij het hotel die dag, aangezien de taxi die we namen al wegreed voordat ik er helemaal in zat. Femke was de reddende engel die me nog net op tijd (voordat de deur tegen een andere auto dicht sloeg) naar binnen trok.
Avond:
Mijn eigen les.
Het ging niet helemaal zoals we geplanned hadden; de personeelsleden van het hotel moesten eten, precies op de tijd dat wij beneden ons praktijkgedeelte van de les wilde houden. We wilden ook niet vragen of ze even wilde wachten, omdat ze mee deden aan de Ramadan.
We hebben dus iedereen ( ongeveer 60 personen) in de lobby van het hotel gepropt. Met wat verschuiven van wat tafels en stoelen lukte dat gelukkig redelijk.
Het praktijkgedeelte van onze les hebben we toen maar laten vallen, Daphne heeft de dans wel heel mooi voorgedaan, onder de begeleiding van het darbuka-spel van Emma.
Voorafgaand aan dit hebben Marie-Louise en ik wat verteld over de historie van het soefisme, en over de muziekinstumenten.
Nadat we onze introductie hadden afgerond stapten we in de bus die onze school geregeld had om ons naar de locatie van de soefi sema te brengen.
Daar aangekomen, mochten we op de grond of op een stoel gaan zitten. We kregen een half uur de tijd om vragen te stellen aan de geestelijk leider. Er was een tolk die alles voor ons vertaalde, behalve het verhaal van een uur dat na het vragenhalfuurtje volgde.
Hierna werd er gebeden en gezongen. Toen kwam er een pauze waarin we thee konden drinken en wat te eten kregen.
Na de pauze begonnen de soefi's met hun dans. Dat duurde in verhouding tot het voorgaande maar heel eventjes.
Ik vond de sema zelf erg interessant om mee te maken en de dans vind ik erg mooi om te zien, ik ben ook heel erg blij dat dit vast in het programma zat. Ik denk alleen niet dat ik er nog een keer vrijwillig heen zou gaan, omdat het praten vooraf me echt te lang duurt, dat heeft misschien ook lichtelijk te maken met het feit dat ik geen turks kan verstaan.
De sema dans.
Klik op de foto voor een grotere versie
Gelukkig mochten we vandaag even uitslapen, na het de avond ervoor behoorlijk laat gemaakt te hebben.
Middag:
In principe was de middag vandaag vrij, maar als je wilde kon je aan een keuzeprogramma mee doen; muziekschool van Istanbul bezoeken, naar de dansschool van Istanbul of een bezoek aan verschillende galleries.
Ik besloot mee te doen aan de gallerietour. Ik vond het museum waar oude foto's en aquarellen, gemaakt door een architect, tentoongesteld waren.
Dit was de laatste van de drie galleries waar ik naar toe ben geweest. We zijn eerst met de taxi naar een soort landhuis, wat een museum is, gereden. Helaas was de gehele bovenverdieping van dit museum afgesloten, maar we hebben wel de schilderijen op de begane grond kunnen bewonderen.
Na het museum zijn we op gallerieëntoch gegaan.
Eén van de schilderijen uit het museum:
In de eerste gallerie waren stukken film uit de media te zien (Dit is de site waar ze in de folder naar verwijzen). De tweede gallerie bestond uit één kleine ruimte waar een muur vol was geplakt met allemaal verschillende materialen in verschillende kleuren. Ook werd je bij binnenkomst gefilmd, wat je dan weer terug kon zien op een beeldscher, maar dan wel op vier verschillende manieren ( ik denk d.m.v. bepaalde filters)
Voordat de tour afgelopen was moest ik helaas alweer terug naar het hotel, om de laatste puntjes op de I te zetten voor mijn eigen excursieles. Linda, Daphne en Femke gingen gezellig mee.
Ik ben nog steeds opgelucht dat ik heelhuids ben aangekomen bij het hotel die dag, aangezien de taxi die we namen al wegreed voordat ik er helemaal in zat. Femke was de reddende engel die me nog net op tijd (voordat de deur tegen een andere auto dicht sloeg) naar binnen trok.
Avond:
Mijn eigen les.
Het ging niet helemaal zoals we geplanned hadden; de personeelsleden van het hotel moesten eten, precies op de tijd dat wij beneden ons praktijkgedeelte van de les wilde houden. We wilden ook niet vragen of ze even wilde wachten, omdat ze mee deden aan de Ramadan.
We hebben dus iedereen ( ongeveer 60 personen) in de lobby van het hotel gepropt. Met wat verschuiven van wat tafels en stoelen lukte dat gelukkig redelijk.
Het praktijkgedeelte van onze les hebben we toen maar laten vallen, Daphne heeft de dans wel heel mooi voorgedaan, onder de begeleiding van het darbuka-spel van Emma.
Voorafgaand aan dit hebben Marie-Louise en ik wat verteld over de historie van het soefisme, en over de muziekinstumenten.
Nadat we onze introductie hadden afgerond stapten we in de bus die onze school geregeld had om ons naar de locatie van de soefi sema te brengen.
Daar aangekomen, mochten we op de grond of op een stoel gaan zitten. We kregen een half uur de tijd om vragen te stellen aan de geestelijk leider. Er was een tolk die alles voor ons vertaalde, behalve het verhaal van een uur dat na het vragenhalfuurtje volgde.
Hierna werd er gebeden en gezongen. Toen kwam er een pauze waarin we thee konden drinken en wat te eten kregen.
Na de pauze begonnen de soefi's met hun dans. Dat duurde in verhouding tot het voorgaande maar heel eventjes.
Ik vond de sema zelf erg interessant om mee te maken en de dans vind ik erg mooi om te zien, ik ben ook heel erg blij dat dit vast in het programma zat. Ik denk alleen niet dat ik er nog een keer vrijwillig heen zou gaan, omdat het praten vooraf me echt te lang duurt, dat heeft misschien ook lichtelijk te maken met het feit dat ik geen turks kan verstaan.
De sema dans.
Klik op de foto voor een grotere versie
Istanbul - dag 6 woensdag 18 oktober
Ochtend:
Het Topkapi Paleis was de eerste excursie van deze dag.
Als eerst ging ik met mijn groepje bij Daniëlle naar twee stukjes muziek luisteren. We moesten raden hoeveel instrumenten er gebruikt werken. Het volgende onderdeel was bij Jasmijn. Eén van onze groepsleden moest een stukje tekst voorlezen. Vervolgens moesten we een kijkje nemen in de schatkamers, waar het nogal druk was. Er stonden wel erg mooi dingen.
Na de schatkamers gingen we buikdansen met Nina en Mara. Dat ging mij niet zo geweldig af, maar ik heb het geprobeerd, en daar gaat het om.
Na het buikdansen kregen we een verhaaltje van Valentine bij de gouden koepel. Helaas konden we niet binnen in de vertrekken van de sultan kijken omdat die verbouwd werden.
Als laatste vertelde Romy een interessant verhaal over de vrouwen die vroeger in de harem van het paleis woonden.
Na dit alles kregen we de opdracht om op een creatieve manier onze ervaring van het Top Kapi paleis uit te beelden.
Ons groepje had een liedje gemaakt over de sultan en zijn harem. Een aantal zinnetjes:
"Ik ben de sultan" 3x
"Hij is de sultan" 3x
"Mijn gebouwen zijn echt vet"
"Met mijn harem dikke pret"
Drie andere groepjes hadden ook een liedje, één groepje had een foto en het winnende groepje had een bewegend schilderij.
Middag:
We hadden de middag vrij gekregen. Ik heb toen met mijn groepje nog wat dingen besproken voor de les die we de volgende dag moesten geven. Verder een beetje gelezen in de lobby.
Avond:
Om ongeveer 18.00 vertok ik met een groepje naar het Taksimplein, waar onze volgende excursie (masacultuur/uitgaansleven) om 19.30 plaats zou vinden.
We gingen eerst nog even wat eten in de buurt, wat wat langer duurde dan verwacht, wat de reden was dat we bijna te laat waren voor de excursie.
We gingen naar een dans/theater voorstelling, "east side" genaamd. Voordat we naar binnen gingen kregen we een Turks woord op een briefje, met een stelling erbij;
Mijn antwoord:
"In veel opzichten zou ik het eens zijn met deze stelling, maar als het gaat om het woord wat ik heb gekregen; ezan (- oproep tot gebed door een muezzin vanaf een minaret) niet.
Eigenlijk isIstanbul
De ezan maaktIstanbul weer oostelijker in verhouding tot andere verwestelijkte aspecten van Istanbul
De ezan is in tegenstelling tot veel andere dingen inIstanbul
De ezan is iets eigens van Turkije en maakt Turkije en daarmeeIstanbul
bron
Ik was niet zo ondersteboven van de dans-/theatervoorstelling, vooral omdat ik het stuk zo moeilijk te volgen vond, terwijl er bijna niet gesproken werd.
Ik vind het wel leuk dat we er heen geweest zijn, omdat dat toch weer een beeld geeft van het Turkse theater.
Na de theatervoorstelling zijn we naar een discotheek gegaan. Er waren drie etages waar verschillende soorten muziek werden gedraaid. Op de begane grond stond er iemand live Turkse liedjes te zingen, op de eerste verdieping was er hedendaagse trance/pop muziek en op de tweede verdieping kon je genieten van veel te harde rock/methal muziek. Op de laatste verdieping heb ik om gehoorbeschadiging te voorkomen niet te lang gezeten ( de muziek stond echt veel te hard).
Al met al heb ik een heel erg leuke avond gehad.
Het Topkapi Paleis was de eerste excursie van deze dag.
Als eerst ging ik met mijn groepje bij Daniëlle naar twee stukjes muziek luisteren. We moesten raden hoeveel instrumenten er gebruikt werken. Het volgende onderdeel was bij Jasmijn. Eén van onze groepsleden moest een stukje tekst voorlezen. Vervolgens moesten we een kijkje nemen in de schatkamers, waar het nogal druk was. Er stonden wel erg mooi dingen.
Na de schatkamers gingen we buikdansen met Nina en Mara. Dat ging mij niet zo geweldig af, maar ik heb het geprobeerd, en daar gaat het om.
Na het buikdansen kregen we een verhaaltje van Valentine bij de gouden koepel. Helaas konden we niet binnen in de vertrekken van de sultan kijken omdat die verbouwd werden.
Als laatste vertelde Romy een interessant verhaal over de vrouwen die vroeger in de harem van het paleis woonden.
Na dit alles kregen we de opdracht om op een creatieve manier onze ervaring van het Top Kapi paleis uit te beelden.
Ons groepje had een liedje gemaakt over de sultan en zijn harem. Een aantal zinnetjes:
"Ik ben de sultan" 3x
"Hij is de sultan" 3x
"Mijn gebouwen zijn echt vet"
"Met mijn harem dikke pret"
Drie andere groepjes hadden ook een liedje, één groepje had een foto en het winnende groepje had een bewegend schilderij.
Middag:
We hadden de middag vrij gekregen. Ik heb toen met mijn groepje nog wat dingen besproken voor de les die we de volgende dag moesten geven. Verder een beetje gelezen in de lobby.
Avond:
Om ongeveer 18.00 vertok ik met een groepje naar het Taksimplein, waar onze volgende excursie (masacultuur/uitgaansleven) om 19.30 plaats zou vinden.
We gingen eerst nog even wat eten in de buurt, wat wat langer duurde dan verwacht, wat de reden was dat we bijna te laat waren voor de excursie.
We gingen naar een dans/theater voorstelling, "east side" genaamd. Voordat we naar binnen gingen kregen we een Turks woord op een briefje, met een stelling erbij;
Mijn antwoord:
"In veel opzichten zou ik het eens zijn met deze stelling, maar als het gaat om het woord wat ik heb gekregen; ezan (- oproep tot gebed door een muezzin vanaf een minaret) niet.
Eigenlijk is
De ezan maakt
De ezan is in tegenstelling tot veel andere dingen in
De ezan is iets eigens van Turkije en maakt Turkije en daarmee
bron
Ik was niet zo ondersteboven van de dans-/theatervoorstelling, vooral omdat ik het stuk zo moeilijk te volgen vond, terwijl er bijna niet gesproken werd.
Ik vind het wel leuk dat we er heen geweest zijn, omdat dat toch weer een beeld geeft van het Turkse theater.
Na de theatervoorstelling zijn we naar een discotheek gegaan. Er waren drie etages waar verschillende soorten muziek werden gedraaid. Op de begane grond stond er iemand live Turkse liedjes te zingen, op de eerste verdieping was er hedendaagse trance/pop muziek en op de tweede verdieping kon je genieten van veel te harde rock/methal muziek. Op de laatste verdieping heb ik om gehoorbeschadiging te voorkomen niet te lang gezeten ( de muziek stond echt veel te hard).
Al met al heb ik een heel erg leuke avond gehad.
Istanbul - dag 5 dinsdag 17 oktober
Ochtend:
We vertrokken 's ochtends te voet op weg naar de Hagia sophia.
Helaas voor ons zat het weer niet zo mee die dag, het was koud en heel winderig.
Naomi in gevecht met het weer.
Klik op de foto voor een grotere versie
Daar aangekomen werden we in groepen verdeelt. De hele excursie lang hadden we één leider. Ik zat in het groepje van een van de leerlingen van de dansacademie. Ik vond dat ze ons ontzettend goed rond leidde door de moskee, ze wist ook erg veel en goed te vertellen.
Ze vertelde dat er heel veel christelijke aspecten nog steeds aanwezig waren in de moskee.
We kregen veel van die voorbeelden te zi
en.
Binnen in de Hagia sophia..
Klik op de foto voor een grotere versie
Na de rondleiding gingen we buiten aan een tafel zitten. Met een kopje koffie of thee erbij bespraken we wat voor vragen we gingen bedenken voor de quiz die zou gaan komen.
De quiz werd gehouden binnen in de moskee, helaas had onze groep niet gewonnen.
Klik op de foto voor een grotere versie
Middag:
's Middags vond de excursie naar de Chora kerk plaats. Ook hier werden we in groepen verdeeld, ik zat in het groepje van Femke.
We moesten eerst een stuk wandelen langs de stadsmuur en door een krottenwijk voordat we bij de plaats van bestemming aankwamen. Tijdens deze wandeling kregen we alvast wat informatie.
Onze leider Femke bij de stadsmuur.
Klik op de foto voor een grotere versie.
Aangekomen bij de Chora kerk, kregen we een werkboekje waarin we een aantal vragen met betrekking tot de kerk moesten beantwoorden. We moesten een aantal mozaïken zoeken.
Na het bespreken van de vragen met yuri en Femke mochten we door naar een ander onderdeel van de excursie, namelijk het gregoriaanse gezang.
We kregen allemaal een woord wat betrekking had op de gregoriaanse muziek. Vervolgens moesten we onszelf door middel van het woord dat we gekregen hadden indelen in een bepaalde groep. daarna gingen we zingen.
We vertrokken 's ochtends te voet op weg naar de Hagia sophia.
Helaas voor ons zat het weer niet zo mee die dag, het was koud en heel winderig.
Naomi in gevecht met het weer.
Klik op de foto voor een grotere versie
Daar aangekomen werden we in groepen verdeelt. De hele excursie lang hadden we één leider. Ik zat in het groepje van een van de leerlingen van de dansacademie. Ik vond dat ze ons ontzettend goed rond leidde door de moskee, ze wist ook erg veel en goed te vertellen.
Ze vertelde dat er heel veel christelijke aspecten nog steeds aanwezig waren in de moskee.
We kregen veel van die voorbeelden te zi
en.Binnen in de Hagia sophia..
Klik op de foto voor een grotere versie
Na de rondleiding gingen we buiten aan een tafel zitten. Met een kopje koffie of thee erbij bespraken we wat voor vragen we gingen bedenken voor de quiz die zou gaan komen.
De quiz werd gehouden binnen in de moskee, helaas had onze groep niet gewonnen.
Klik op de foto voor een grotere versie
Middag:
's Middags vond de excursie naar de Chora kerk plaats. Ook hier werden we in groepen verdeeld, ik zat in het groepje van Femke.
We moesten eerst een stuk wandelen langs de stadsmuur en door een krottenwijk voordat we bij de plaats van bestemming aankwamen. Tijdens deze wandeling kregen we alvast wat informatie.
Onze leider Femke bij de stadsmuur.
Klik op de foto voor een grotere versie.
Aangekomen bij de Chora kerk, kregen we een werkboekje waarin we een aantal vragen met betrekking tot de kerk moesten beantwoorden. We moesten een aantal mozaïken zoeken.
Na het bespreken van de vragen met yuri en Femke mochten we door naar een ander onderdeel van de excursie, namelijk het gregoriaanse gezang.
We kregen allemaal een woord wat betrekking had op de gregoriaanse muziek. Vervolgens moesten we onszelf door middel van het woord dat we gekregen hadden indelen in een bepaalde groep. daarna gingen we zingen.
Istanbul - dag 4 maandag 16 okt
Ochtend:
We begonnen de dag met de stadswandeling.
Ik zat in het groepje van Michelle. We vertrokken met de tram naar de halte van een universiteit in Istanbul. Tijdens de wandeling moesten we allerlei vragen beantwoorden die betrekking hadden op de dingen die we zagen. Opvallend aan de wandeling was dat we juist naar de minder bekende delen van Istanbul gingen kijken. Zo liepen we bijvoorbeeld via een voedselwarenmarkt naar de sloppenwijken van Istanbul. Die sloppenwijken hebben een grote indruk achter gelaten bij mij. Ik had me van te voren niet voor kunnen stellen dat er mensen in Istanbul waren die onder deze barre omstandigheden moesten leven. Ik vond dat Michelle ons heel goed heeft begeleid, en ze had een duidelijk verhaal.
Opdracht: Fotografeer het geluid van Istanbul
Klik op de foto voor een grotere versie
Door de krottenwijken..
klik op de foto voor een grotere versie
versie
Middag:
We begonnen de dag met de stadswandeling.
Ik zat in het groepje van Michelle. We vertrokken met de tram naar de halte van een universiteit in Istanbul. Tijdens de wandeling moesten we allerlei vragen beantwoorden die betrekking hadden op de dingen die we zagen. Opvallend aan de wandeling was dat we juist naar de minder bekende delen van Istanbul gingen kijken. Zo liepen we bijvoorbeeld via een voedselwarenmarkt naar de sloppenwijken van Istanbul. Die sloppenwijken hebben een grote indruk achter gelaten bij mij. Ik had me van te voren niet voor kunnen stellen dat er mensen in Istanbul waren die onder deze barre omstandigheden moesten leven. Ik vond dat Michelle ons heel goed heeft begeleid, en ze had een duidelijk verhaal.
Opdracht: Fotografeer het geluid van Istanbul
Klik op de foto voor een grotere versie
Door de krottenwijken..
klik op de foto voor een grotere versie
Klik voor op de foto voor een grotere
versieMiddag:
Na even wat gegeten te hebben gingen we naar de Suleymaniye moskee.
Allereerst werden we in groepjes verdeeld. Mijn groep en ik gingen de Suleymaniye moskee binnen. We moesten een feest bedenken wat we zouden kunnen geven in de ruimte. Ik had samen met Daphne en Naomi bedacht dat we er een feest voor vrouwen konden houden. Omdat de vrouw bij het soefisme bijvoorbeeld, voor licht staat, hadden we bedacht dat iedereen dan moest bewegen met lichtjes.
de Suleymaniye moskee.
klik op de foto voor een grotere versie
Van binnen..
Klik op de foto voor een gotere versie
Bij het volgende onderdeel gingen we praten over de Islam, bij Sylvia en Machteld. Het groepje had twee turkse jongens gevraagd of ze wat wilden vertellen over hun geloof. Ik vond het erg interessant. Ook goed dat ze deze jongens op de kop hadden weten te tikken.
In het onderdeel daarna moesten we de woorden die gebruikt werden bij de oproep tot het gebed in de goede volgorde zetten. Ik vond het een goed bedachte opdracht.
Het woordenspel
Klik op de foto voor een grotere versie
Als laatste gingen we een kleine wandeling maken met Sjoerd in de buurt van de moskee. Ik vond dit het leukste onderdeel van de excursie, en ik vond dat Sjoerd erg goed vertelde.
Ik vind dat de groep het groot aangepakt heeft, wat natuurlijk ook wel nodig is met een onderwerp als “islam”.
Avond:
Samen met Naomi, Stefanie, Daphne, Linda, Patricia en Marjolein ben ik ’s avonds naar een echte Turkse hamam geweest; de Celemberlitas hamam.
Ik ben nog nooit naar een Nederlandse haman geweest, maar ik ga binnenkort eens vergelijken.
"CEMBERLITAS Hamam
De CEMBERLITAS hamam is gebouwd in 1584 in opdracht van Nur Banu, de vrouw van Sultan Selim II en heeft niet alleen een historische waarde maar is ook een van de weinige met een natuurlijk verwarmingssysteem. De decoratie is een goed voorbeeld van de Turkse architectuur, geschiedenis en tradities. De meubels, de tapijten en de gebruiksvoorwerpen in de hamam zijn even oud als het gebouw zelf, zeer onlangs prachtig gerenoveerd. Er worden twee activiteiten aangeboden: scrubben en een schuimige zeep massage. Het eerste gedeelte bestaat uit het scrubben van het lichaam, belangrijk voor uw schoonheid. Eerst gaat u liggen op de verwarmde steen zodat u gaat zweten waardoor de porien zich openen. Vervolgens wordt u gescrubbed van top tot teen met een speciale scrubdoek (een ruwe ingezeepte handschoen). De tweede stap is een zeep massage, een waar schuimfestijn, waar uw lichaam gereinigd wordt van het scrubben, bovendien is het goed voor de bloedcirculatie. Tevens kunt u gebruik maken van de aanwezige sauna. Het personeel is gewend aan buitenlandse bezoekers wat dit een goede plek maakt voor uw wellicht eerste Turkse bad. Handdoeken en zeep worden verstrekt maar u kunt natuurlijk ook uw eigen toiletartikelen meenemen."
*Geen foto's hiervan*
Istanbul - dag 3 zondag 15 oktober
Overdag:
Emma, Daphne, Marie-Louise en ik hebben onze les voorbereid.
Het overleg verliep vlekkeloos...
We hebben de rollen verdeeld, en besloten waar we onze les zouden gaan houden. We wilden zowel lounge-ruimte van het hotel, als de ontbijtruimte gaan gebruiken voor onze les.
We hadden een half uur de tijd voor de les die we moesten gaan geven. We wilden de les opsplitsen in twee delen; praktijk en theorie. Beneden zou er gedanst gaan worden, en boven zouden we wat gaan vertellen over de inhoud van het soufisme.
Middag:
Om 15.00 moesten we verzamelen in de lounge omdat we de definitieve lesontwerpen zouden gaan bespreken met de docenten. Dat werd uiteindelijk voor ons om 16.00. Ons lesplan werd goedgekeurd.
de lounge/lobby:
Klik op de foto voor een grotere versie
Avond:
De docenten hadden voor ons een kennismakingsavond met Istanbul georganiseerd. We gingen met een boot een stuk varen. Op deze manier kregen we een overzicht van Istanbul. Na een tijd gevaren te hebben, gingen we aanleggen om ergens wat te eten. Na het eten begonnen we aan onze terugreis, ook weer met de boot.
Ik vond het een erg leuke avond. Leuk om meteen een soort overzicht te krijgen van de stad.
En we zaten zo gezellig in een shuitje..
Klik op de foto voor een grotere versie
Emma, Daphne, Marie-Louise en ik hebben onze les voorbereid.
Het overleg verliep vlekkeloos...
We hebben de rollen verdeeld, en besloten waar we onze les zouden gaan houden. We wilden zowel lounge-ruimte van het hotel, als de ontbijtruimte gaan gebruiken voor onze les.
We hadden een half uur de tijd voor de les die we moesten gaan geven. We wilden de les opsplitsen in twee delen; praktijk en theorie. Beneden zou er gedanst gaan worden, en boven zouden we wat gaan vertellen over de inhoud van het soufisme.
Middag:
Om 15.00 moesten we verzamelen in de lounge omdat we de definitieve lesontwerpen zouden gaan bespreken met de docenten. Dat werd uiteindelijk voor ons om 16.00. Ons lesplan werd goedgekeurd.
de lounge/lobby:
Klik op de foto voor een grotere versie
Avond:
De docenten hadden voor ons een kennismakingsavond met Istanbul georganiseerd. We gingen met een boot een stuk varen. Op deze manier kregen we een overzicht van Istanbul. Na een tijd gevaren te hebben, gingen we aanleggen om ergens wat te eten. Na het eten begonnen we aan onze terugreis, ook weer met de boot.
Ik vond het een erg leuke avond. Leuk om meteen een soort overzicht te krijgen van de stad.
En we zaten zo gezellig in een shuitje..
Klik op de foto voor een grotere versie
Istanbul - dag 2 zaterdag 14 oktober
Allereest even een introductie van de soefigroep:
Emma, Marie-Louise, Daphne en ik ( maar ik maakte de foto...)
Klik op de foto voor een grotere versie
De Gids Die met ons mee ging naar Istanbul had voor onze groep geregeld dat we een les mee konden kijken.
We gingen 's ochtends met de boot naar de plek toe waar deze bijeenkomst gehouden werd.
Klik op de foto voor een grotere versie
De les werd gegeven door een vrouw, de eerste vrouwlijke soefileider. Ze geeft elke zaterdag les aan iedereen die de les wil volgen.
Er hing een heel bijzondere sfeer in de ruimte. De dansers straalden een gevoel van rust uit. Ik voelde me ook heel rustig en leeg daar.
Tijdens de les hebben we ook een aantal vragen mogen stellen aan de lerares. De gids heeft alles voor ons vertaalt.
De tijd die we nog over hadden voor 16.00 hebben we besteed aan het bedenken van een lesplan, wat we vervolgens ergens tussen 16.00 en 17.00 aan de docenten hebben verteld.
' s Avonds ben ik met een aantal medestudenten en onze gids naar een soort soefi vs jazz muziek optreden geweest. Het gebouw waar we de voorstelling gingen bekijken was het meest bekende/ moderne muziek/theatergebouw van Istanbul, een beetje te vergelijken met het concertgebouw bij ons.
De muzikanten waren zo opgesteld dat aan de ene kant alle instrumenten uit het Westen werden bespeeld, en aan de andere kant alle oorspronkelijk Oosterse intrumenten.
De hele voorstelling kwam bij mij over als improvisatie, wat er een erg leuk sfeertje aan gaf. Een lied werd begonnen met het bespelen van één instrument, en dan kwamen er op aanwijzen van de dirigent steeds meer muzikanten bijspelen.
Ik vond het wel leuk om te zien dat ze de Oosterse en Westerse instrumenten met elkaar combineerden. Af en toe werd het wel een beetje een chaos van geluiden, dan vond ik het niet meer mooi.
Na de voorstelling ben ik samen met Patricia en Michelle in een taxi naar het hotel gereden.
Emma, Marie-Louise, Daphne en ik ( maar ik maakte de foto...)
Klik op de foto voor een grotere versie
De Gids Die met ons mee ging naar Istanbul had voor onze groep geregeld dat we een les mee konden kijken.
We gingen 's ochtends met de boot naar de plek toe waar deze bijeenkomst gehouden werd.
Klik op de foto voor een grotere versie
De les werd gegeven door een vrouw, de eerste vrouwlijke soefileider. Ze geeft elke zaterdag les aan iedereen die de les wil volgen.
Er hing een heel bijzondere sfeer in de ruimte. De dansers straalden een gevoel van rust uit. Ik voelde me ook heel rustig en leeg daar.
Tijdens de les hebben we ook een aantal vragen mogen stellen aan de lerares. De gids heeft alles voor ons vertaalt.
De tijd die we nog over hadden voor 16.00 hebben we besteed aan het bedenken van een lesplan, wat we vervolgens ergens tussen 16.00 en 17.00 aan de docenten hebben verteld.
' s Avonds ben ik met een aantal medestudenten en onze gids naar een soort soefi vs jazz muziek optreden geweest. Het gebouw waar we de voorstelling gingen bekijken was het meest bekende/ moderne muziek/theatergebouw van Istanbul, een beetje te vergelijken met het concertgebouw bij ons.
De muzikanten waren zo opgesteld dat aan de ene kant alle instrumenten uit het Westen werden bespeeld, en aan de andere kant alle oorspronkelijk Oosterse intrumenten.
De hele voorstelling kwam bij mij over als improvisatie, wat er een erg leuk sfeertje aan gaf. Een lied werd begonnen met het bespelen van één instrument, en dan kwamen er op aanwijzen van de dirigent steeds meer muzikanten bijspelen.
Ik vond het wel leuk om te zien dat ze de Oosterse en Westerse instrumenten met elkaar combineerden. Af en toe werd het wel een beetje een chaos van geluiden, dan vond ik het niet meer mooi.
Na de voorstelling ben ik samen met Patricia en Michelle in een taxi naar het hotel gereden.
Istanbul - dag 1 vrijdag 13 oktober
Om 3.30 gaat mijn wekker, het begin van een lange dag.Ik stop nog snel even de allerlaatste spulletjes in mijn tas. en ga aan de ontbijttafel zitten om aan een erg vroeg ontbijt te beginnen.
Om 5.00 worden alle docenten en leerlingen die mee gaan naar Istanbul op vliegveld schiphol verwacht. Ik ben daar om 4.45 en ga alvast samen met Naomi en Stefanie in de bus zitten die ons naar vliegveld Eindhoven gaat brengen. Oorspronkelijk zouden we om 8.00 vanuit Eindhoven vertrekken, dat werd 10.30 geloof ik.
In het vliegtuig kregen we van de massacultuurgroep een folder die ze hadden gemaakt, waarin allemaal dingen stonden die we konden gaan doen in Istanbul op het gebied van uitgaan en massacultuur.
Klik op de folder voor een grotere versie
We kwamen pas laat in de middag aan op het vliegveld in Istanbul. We moesten ook nog een uur met de bus reizen om naar het hotel te komen.
Er waren twee hotels geregeld. Ik sliep in het Akcinar hotel, de betere van de twee hotels.
De ligging van het Hotel: ( klik voor een grotere versie)
Ik sliep de eerste nacht samen met Patricia en Stefanie op een driepersoonskamer. De volgende dag zou dat een driepersoonskamer worden met vier personen er in, want naomi sliep liever toch met ons op de kamer.
Zie hier ons vierpersoonsbed. Gezellig was het wel, maar erg veel ruimte hadden we niet.
Plattegrondje
Klik voor de grotere versie
Die avond zijn we in de buurt van het hotel gaan zoeken naar een lekkere plek om te eten. Het regende en we hadden allemaal geen zin om lang door te zoeken toen we een burger king zagen. Voor het eerst in tijden dat ik daar weer een keertje iets heb gegeten.
Na het eten ben ik heerlijk vroeg gaan slapen zodat ik er de volgende dag weer helemaal tegenaan kon.
Voorafgaand aan de Istanbulreis
colleges:
Lessen cultuurgeschiedenis
De eerste cultuurgeschiedenis les draaide om het snijvlak tussen Oost en West. We hebben de film "gegen die wand" bekeken. Deze film ging over de problematiek van het leven in de westerse wereld als je Turkse ouders hebt.
Ook de les daarna hebben we een film gekeken; "Crossing the bridge". In deze musicale documentaire werd ook weer duidelijk het verschil tussen Oost en West benadrukt, maar ook gemeenschappelijke aspecten.
Ik vind "Crossing the bridge" echt een goede documentaire om in een les te gebruiken. Ik vind deze film ook eigenlijk beter dan "Gegen die wand" van deze regisseur. Ik denk dat dat komt omdat alles in de documentaire echt is, dat maakt het voor mij interessanter dan een fictief verhaal.
De daaropvolgende les hebben we de documentaire besproken. We hebben in het speciaal het soefisme behandeld.
Om maar verder te gaan op de Turkse dans kregen we de les daarna een workshop turkse dans in de theaterschool. Ondanks dat de docent een half uur later was, was er nog genoeg tijd om een echte turkse volksdans te leren, wat voor mij een interessante, leerzame en geheel nieuwe ervaring was.
Lessen vakdidactiek
In de lessen vakdidactiek hebben we het vooral over de voorbereidingen voor Istanbul gehad, de inhoud van het kunstdossier en over de fijne kneepjes van het lesgeven.
We hebben gediscussieerd over wat nou eigenlijk het belangrijkste is om te zijn als kunstdocent; kunstenaar, begeleider, organisator, motivator of een bron van kennis. Ook waren de organisatiemodellen erg interessant; model hardste schreeuwer, model puzzelstukjes en model praathuis.
We hebben het middelbaaronderwijs doorgenomen door middel van een artikel dat we moesten lezen en uitpluizen.
zelfstudie:
wat zelfstudie betreft heb ik vooral veel gedaan aan de voorbereidingen voor de les in Istanbul. En natuurlijk ook dat artikel behandeld.
groepsoverleg:
Het eerste moment van echt groepsoverleg was toen we een onderwerp gingen kiezen. Nadat we het onderwerp "soefisme" toebedeeld hadden gekregen, hebben we taken verdeeld. We hebben allemaal apart van elkaar informatie gezocht. Daarna hebben we samen alle gevonden informatie doorgenomen, en zijn we manieren gaan bedenken om ons onderwerp te presenteren.
In Istanbul zijn we naar een soefiles geweest. We hebben daar verschillende interviews gehouden.
De daaropvolgende dag hebben we een plan gemaakt voor onze les.
De dag voor onze les hebben we alles nog een keer met elkaar doorgenomen.
Het onderwerp: Soefisme in Istanbul:
Lessen cultuurgeschiedenis
De eerste cultuurgeschiedenis les draaide om het snijvlak tussen Oost en West. We hebben de film "gegen die wand" bekeken. Deze film ging over de problematiek van het leven in de westerse wereld als je Turkse ouders hebt.
Ook de les daarna hebben we een film gekeken; "Crossing the bridge". In deze musicale documentaire werd ook weer duidelijk het verschil tussen Oost en West benadrukt, maar ook gemeenschappelijke aspecten.
Ik vind "Crossing the bridge" echt een goede documentaire om in een les te gebruiken. Ik vind deze film ook eigenlijk beter dan "Gegen die wand" van deze regisseur. Ik denk dat dat komt omdat alles in de documentaire echt is, dat maakt het voor mij interessanter dan een fictief verhaal.
De daaropvolgende les hebben we de documentaire besproken. We hebben in het speciaal het soefisme behandeld.
Om maar verder te gaan op de Turkse dans kregen we de les daarna een workshop turkse dans in de theaterschool. Ondanks dat de docent een half uur later was, was er nog genoeg tijd om een echte turkse volksdans te leren, wat voor mij een interessante, leerzame en geheel nieuwe ervaring was.
Lessen vakdidactiek
In de lessen vakdidactiek hebben we het vooral over de voorbereidingen voor Istanbul gehad, de inhoud van het kunstdossier en over de fijne kneepjes van het lesgeven.
We hebben gediscussieerd over wat nou eigenlijk het belangrijkste is om te zijn als kunstdocent; kunstenaar, begeleider, organisator, motivator of een bron van kennis. Ook waren de organisatiemodellen erg interessant; model hardste schreeuwer, model puzzelstukjes en model praathuis.
We hebben het middelbaaronderwijs doorgenomen door middel van een artikel dat we moesten lezen en uitpluizen.
zelfstudie:
wat zelfstudie betreft heb ik vooral veel gedaan aan de voorbereidingen voor de les in Istanbul. En natuurlijk ook dat artikel behandeld.
groepsoverleg:
Het eerste moment van echt groepsoverleg was toen we een onderwerp gingen kiezen. Nadat we het onderwerp "soefisme" toebedeeld hadden gekregen, hebben we taken verdeeld. We hebben allemaal apart van elkaar informatie gezocht. Daarna hebben we samen alle gevonden informatie doorgenomen, en zijn we manieren gaan bedenken om ons onderwerp te presenteren.
In Istanbul zijn we naar een soefiles geweest. We hebben daar verschillende interviews gehouden.
De daaropvolgende dag hebben we een plan gemaakt voor onze les.
De dag voor onze les hebben we alles nog een keer met elkaar doorgenomen.
Het onderwerp: Soefisme in Istanbul:
- Sufibeweging in Turkije (Mevlevi, Alevi)
- Sufizangen, muziek-instrumenten
- Dansceremonie, betekenis
- Wat is mystiek?
- Muziek: Mercan Dede (modern)/Kudsi Erguner (traditioneel)
Subscribe to:
Posts (Atom)
